OPGAVE
Na 8 jaar in deze woning gewoond te hebben werd dan toch de knoop doorgehakt om te verbouwen. De vraag van de opdrachtgever was het maken van een uitbouw. In het kennismakingsgesprek kwam echter al snel naar voren dat van de twee woonlagen er eigenlijk maar één gebruikt werd. De reden hiervan was dat de verbinding tussen de twee onderste verdiepingen niet optimaal was. Je moest namelijk via de gang de trap af en daarna kwam je weer in de gang voordat je daadwerkelijk de keuken in het souterrain betrad. Doordat de keuken in het souterrain geplaatst was bleef je daar ook veelal zitten. De bel-etage werd daardoor bijna niet gebuikt. De eettafel op de bel-etage stond er bijna voor de sier, want anders moest je met je eten de trap op. Ook het balkon dat daar aan de achterzijde boven de tuin zweefde was door het weinige gebruik ook behoorlijk verwaarloosd.
De bel-etage straalde echter wel veel meer allure uit met zijn grote vrije hoogte. Het was mede daarom erg zonde dat deze ruimte zo weinig gebruikt werd. In het ontwerp is er dan ook voor gekozen om de keuken hier te plaatsen met de grote vrije hoogte omdat je daar veelal staat. Op die verdieping is ook ruimte voor de eettafel aan het dakterras.
Het lage woonprogramma zoals de zitkamer is juist naar het souterrain verplaatst, omdat daar een lager plafond is. Mede door deze wisseling in functies hoef je nu ook niet meer trap op, trap af naar de keuken met de boodschappen.
PROGRAMMA: Woning
OPDRACHTGEVER: particulier
LOCATIE: Utrecht
GROOTTE: 162 m2
PERIODE: 2018-2019
UITVOERING: 2019
BEELDEN: Steven Nobel Architect
open verbinding
Om beide woonlagen beter met elkaar te koppelen zijn ter plaatse van de trap de wanden op de bel-etage en het souterrain opengebroken. Hierdoor hoef je geen deur meer door om bij de trap te komen en hoort het souterrain waar de woonkamer is geplaatst meer bij de keuken op de bel-etage.
WOONKEUKEN
In dit ontwerp is de gehele keuken ontworpen door Steven Nobel Architect en op maat gemaakt door een Meubelmaker.
Bij binnenkomst in de nieuwe situatie begeef je je meteen in de keuken. Op de kop van het kookeiland kun je aanschuiven of je kunt doorlopen naar de eethoek aan de achterzijde van de woning. De hoge kastenwand is tegen de dragende muur aan geplaatst en begeleid je looproute naar de trap. Deze trap is in de nieuwe situatie dus niet meer weggestopt in de gang, maar laat zich vanaf de keuken / eetkamer zien. Door deze ingreep is de lange verkeersruimte dus aanzienlijk verkleind wat een veel ruimtelijker gevoel geeft.
De hoge kasten waarin de koelkast en vriezer zijn geplaatst, manifesteert zich als een soort vierkant blok in de ruimte. Het is meer dan een rij kasten tegen een muur. Het lijkt bijna of de kastenwand de oude dragende muur draagt doordat hij èn dieper lijkt omdat hij het hoekje om gaat, maar ook omdat hij precies onder de oude muur door lijkt te schuiven.
eetkamer en dakterras
De eetkamer aan de achterzijde grenst aan het dakterras. Als afscheiding van het dakterras is een diepe plantenbak gemaakt die op deze bouwlaag zorgt voor het gevoel van een groene oase in deze stadstuin.
souterrain
Ook in het souterrain is de trap niet meer achter een deur geplaatst.
Aan de voorzijde van de woning waar vroeger de keuken zat is de werkkamer geplaatst. De oude ensuite deuren zijn hier behouden. De TV hoek is in het midden geplaatst omdat je bij TV toch geen daglicht nodig hebt. Aan de achterzijde is een heerlijke serene zitplek ontworpen met een mooi gekaderd zicht op de tuin.
Opvallend aan deze tuin is dat de bewoners samen met hun buren eigenlijk 1 tuin hebben. Er is geen erfafscheiding wat een enorm ruimtelijk gevoel geeft.
Uitbouw
Doordat de achtergevels van de naastgelegen woningen niet in één lijn liggen is gekozen om in het ontwerp van de uitbouw de twee dieptes terug te laten komen. Op die manier hoeven geen van de buren tegen een blinde muur aan te kijken.
plafond
In het ontwerp is gekozen om de verspringing in de achtergevel in te zetten als architectonisch element. Het plafond is hier uitgevoerd in hout en loopt door naar buiten. Door de hoek van het glas naast de deur uit te voeren in een “open glashoek” wordt het binnen-buiten gevoel extra sterk.
Aan dit houten plafond klapt een deur en een open boekenkast in het zelfde materiaal naar beneden. Deze worden weer met elkaar verbonden door een vensterbank, waardoor er als het ware een soort kader ontstaat dat uitkijkt op de tuin.
